Kloosterlaan
Kloosterlaan 138 Breda

De Geschiedenis van het gebouw:
De geschiedenis van dit pand gaat terug naar 1888 en was onderdeel van de Chasse-kazerne. Het gebouw deed dienst als gebouw voor de fourage en als administratiekantoor.
In de 50er jaren, toe een goede ontsluiting van de binnenstad noodzakelijk bleek, heeft de Gemeente een deel van het militaire complex overgenomen. Het gebouw werd eigendom van de Gemeente en kwam door een doorsnijding van het kazerneterrein los van de kazerne te liggen.
Het gebouw is toen voor onderwijsdoelstellingen in gebruik genomen. Toen tenslotte de kunstacademie St.Joost begin jaren 80 het gebouw verliet, zijn de kunstenaars gebleven. In 1988 heeft de Gemeente het gebouw verkocht aan de Stichting Kleio, onder voorwaarde dat een gedeelte van het gebouw beschikbaar moest blijven voor maatschappelijke doelen. Er werd een kunstenaarscollectief Lokaal 01 in gevestigd. Het grootste gedeelte van het pand werd door hen gehuurd met als doelstelling het beschikbaar stellen van de ruimten voor kunstenaars en kunstenaarsinitiatieven. Inmiddels heeft Club Solo het initiatief van Lokaal 01 overgenomen. Club SOLO (www.clubsolo.nl) heeft inmiddels landelijke bekendheid en werkt samen met gerenommeerde musea in Nederland en België. Zij organiseert met grote regelmaat exposities in het pand wat sinds 2020 in bezit is van NV Stadsherstel Breda. Op 138a is Zuiderlicht (www.zuiderlichtbreda.nl ), Centrum voor Bewust Leven, sinds 2014 gevestigd.
Karakteristieken van het gebouw:
Dit gebouw is waarschijnlijk ontworpen door ontworpen door J.A. van de Biezen van de afdeling bouwzaken van het Ministerie van Oorlog. Het heeft kenmerkende elementen uit de neo-renaissancetijd.
Het pand heeft een rechthoekige plattegrond en telt twee bouwlagen plus een kapverdieping met een zadeldak, gedekt met Hollandse pannen. Opgetrokken in rode baksteen met een rijke toepassing van onder meer siermetselwerk in verschillende kleuren in lijsten, strekken en boogvelden boven de ramen. Een hardstenen plint, cordonlijsten en gebeeldhouwde kopjes tegen de fries. Zeer bijzonder zijn beide schoorsteenpartijen op de zijgevel, elk met een driepasplattegrond.
In het interieur zijn onder meer van belang de indeling, met tussen beide gangen en trapportalen gelegen grote ruimtes, zowel op de begane grond, eerste verdieping en de zolder. Voorts van belang zijn de unieke gietijzeren klommen in de zalen, voorzien van baselementen en kapitelen, die de verdieping- en zoldervloer op gewalste ijzeren balken ondersteunen.
Het gebouw heeft inmiddels de status van Rijksmonument.

De exploitatie en het onderhoud:
De Stichting Kleio was eigenaar van het gebouw van 1988 tot 2020. De renovatie kon in 2019 worden afgerond. Naast de belangrijkste aandachtspunten zoals het voegwerk, de goten, de pannendakbedekking met als accent de nokvorsten waren het herstel van de drie hijsbalken in de gevel met hun prachtige renaissance vormgeving de grootste uitdaging.
Deze waren niet meer bruikbaar, deels verroest en vergaan.
Met name de hijsbalk en de rozetten waren sterk aangetast. Voor de restauratie hiervan moesten de gehele hijsbalken uit de gevel worden verwijderd en in de smederij deels gerestaureerd en deels vernieuwd zoals bv de hijskatrollen en opnieuw worden opgebouwd. Daarna zijn deze ornamenten gepoedercoat en opnieuw in de gevel geplaatst.


De Walger, kunstwerk gemaakt door Karel Goudsblom.